"மலர்கள் மீண்டும் மலரும் "

அன்னையே,

என்னைக்
'கருப்பை ' தொட்டிலில் சுமந்த
உன்னை
மருத்துவமனைக் கட்டிலில்
கிடத்தி வைத்திருக்கிறேன்.

உன் உயிரைக்
கவர்ந்துச் செல்ல
வாசல் வரை வந்துவிட்ட
காலன் * கூட
கனிவான உன்
முகம் பார்த்து
கை பிசைந்து
நின்றிருக்கக் கூடும்.

அவனின்
அந்த கணப்பொழுது
தயக்கம் தான்
தாயுன்னைக் காப்பாற்றும்
வாய்ப்பைத் தந்தது.

நெடுநாளாய்
நலம் குன்றிய உன்னை
மொய்த்திருக்கும்
மௌனநிலை
எம் மனதைக் கொல்கிறது.

ஆனாலும்
நம்பிக்கை இருக்கிறது.

உன்
உதட்டுப் புன்னகை
மலர்கள் மீண்டும் மலரும்!

(காலன்*=எமன்)

குறிப்பு:- "மலர்கள் மீண்டும் மலரும்" என்ற தலைப்பின் கவிதைப் போட்டியில்
பரிசு பெற்ற கவிதை. தலைப்புத் தந்தவரும், கவிதை தேர்ந்தேடுத்தவரும் "கவிஞர் திரு.மு.மேத்தா " அவர்கள்.

இக்கவிதை எழுதிய அன்று என் தாயார் மிகவும் கடுமையாக உடல்நலம் பாதிக்கப் பட்டிருந்தார். ( தற்போது மிகவும் ஆரோக்கியமாக இருக்கிறார்.)

(படத்தில் "கவிதாயினியும் தோழியுமான" சுகுணா , கவிஞர் மு.மேத்தா, அருகில்அடியேன் .)