மை

' முடிவென்பது
வேறொன்றின் தொடக்கமே '
என்பது நிஜம் தான் போல!

நம்மூர்
கோயில் திருவிழா நிறைவடைந்தது.
நம்மிடையே
காதல் திருவிழா ஆரம்பமானது.

திருவிழா முடிந்து
உறவுகளெல்லாம்
ஊருக்குப் புறப்படும்
பரபரப்புக் காலையில்...

என் அறைக்கு ஓடிவந்து
கண்ணாடிக்கு முன் நின்று
கண்ணுக்கு மையிட்டு
நுனிவிரலால் தொட்டெடுத்து
திருஷ்டியாய் கண்ணாடிக்கும்
வைத்துவிட்டுச் சென்றுவிட்டாய் .

அன்றிலிருந்துதான்.....

அடிக்கடி
கண்ணாடி பார்க்கத் தோனுது.
பார்த்தாலும்
உன் முகத்தை மட்டும் தான் காட்டுது.
பார்த்தபடியே
கண்டதையும் பேசத் தூண்டுது.
பேசினாலும்

பதிலுக்கு கண்ணைச் சிமிட்டுவதும்
உதட்டைச் சுழிப்பதுமாய்
கண்ணாடிக்குள் இருந்தபடியே ...நீ !

உண்'மை' யைச் சொல்லேன்.

அன்று நீ
' மை '
வைத்து போனது
கண்ணாடிக்கா...?
என் கண்ணுக்கா...?

பி. கு:-

ஆக்கம்- சத்ரியன்.
ஊக்கம் - ஹேமா .